Los człowieczy
Poorane wiatrem twarze
bruzdami rzeźbione ręce,
Stopy strzaskane wędrówką
usta zakrwawione w podzięce.
Oczy pływające szarością
głowa pełna zaćmienia.
Ciało falujący pergamin
człowiek krzta istnienia.
autor
bartlomiej
Dodano: 2009-08-03 10:14:44
Ten wiersz przeczytano 469 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
"Usta zakrwawione w podzięce..."- to podoba mi się
najbardziej.Ale ogólnie też pięknie.Bardzo obrazowe
odniesienie do tytułu.