Z lotu... Anioła...

Czasem...
oczami Anioła
na świat
próbuje patrzeć

wszystko jest takie białe
beztroskie, zupełnie inaczej...

Miłość strugami światła
z serca się wylewa
nikt nikogo nie krzywdzi
i nie poniewiera...

najmniejszemu co upadnie
z chęcią rękę poda

zmęczonemu chustą srebrną
pot ze skroni zetrze

Bliskość, Przyjaźń oraz Miłość
to wartości dla nich święte...

Czasem...
zastanawiam się
czy każdy
choć po części
mógłby wskrzesić
w sobie
takiego Anioła...

lecz patrząc na to
co się wokół dzieje
moi Drodzy

stwierdzam...

że w miłość
jesteśmy bardzo ubodzy ...

autor

Dżdżowniczka

Napisany: 2006-12-27 Dodano: 2006-12-27 14:21:12

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie