lov...

Gdy pierwszy raz przekroczyłam przez próg drzwi...
Zła na cały świat ujrzałam Cię,
A potem,
dzień po dniu,
poznawałam,
nie rozmawiając,
poznawałam Cię
i z każdym dniem pragnełam Cię poznać !
Lecz za razem,
Było głupio mi !
Gdy tak ciepło na mnie patrzyłeś
Wstydziłam się...
I pewnego dnia,
zbudziłam się,
pewna swego.
Przekroczyłam kolejny raz próg drzwi.
Nigdzie Cię nie było.
I tak dzień po dniu.
Cisza mnie porzerałą.
Los mi Cie zabrał.
A ja zła na siebie,smutna,sama...
Już Cię nie ma
Nie ma przy mnie !
źle się stało...
kochałam Cię,
Kochałam i kochać będę
...
I możę kiedyś smutek zniknie wkońcu
jak jak słońce za choryzontem
by choć na chwilę się uwolnić !
I znów w snach zobaczyć Cię !
Twą jasną,
uśmiechniętą twarz...
A gdy się zbudzę,
NIe znikniesz !
.....

lov....

autor

[ Pam-uśś ! ]

Napisany: 2007-12-12 Dodano: 2007-12-12 16:27:16

Ten wiersz przeczytano 686 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie