Łza uniesienia
Łza uniesienia
Intrygujący tytuł
fabuła subtelna
i puenta
kwitnąca morałem
wiersz delikatny
jak jedwab ponętny
drży z podniecenia
jak topola osika
i ciepło płynące
z zakamarka duszy a
spod jego wersetów
łza z nas wypływa
oznajmiając koniec
cudownej chwili
powstawania nowego
wiersza
o tęsknocie za tobą
Łódź 08.01.2013 Mirosław Pęciak
Komentarze (2)
Chwila powstawania nowego wiersza jest naprawdę
cudowna. Każdy ma swoją wrażliwość. Twoja wrażliwość
jest tu cudownie delikatna.Widoczna prawdziwa tęsknota
za tą chwilą.
Gdyby faktycznie powstal z tego jakis wiersz,ale to co
tutaj, to zbytnio egzaltowany, malo poetycki tekscik.