Madame Butterfly...

W ostatnim rzędzie pod balkonem,
Siedzi w kreacji wieczorowej
Puste fotele po dwóch stronach,
W woalce, która kryje głowę

Chusteczka w dłoni zaciśnięta
Wędruje często w stronę oczu
Kobieta Motyl, łka na scenie,
I jej chusteczka też się moczy.

Przeżywa dramat operowy,
Nakłada nań to swoje życie,
Też uwierzyła, bo kochała,
Teraz w operze płacze skrycie.

Co było, nie może zapomnieć
I nie chce, choć to ból przynosi,
Wciąż jest samotna w tej operze,
O żadną miłość już nie prosi.

13 luty 2007

płakać proszę tylko na moim ramieniu...

autor

jozen

Napisany: 2007-02-13 Dodano: 2007-02-16 06:42:41

Ten wiersz przeczytano 618 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie