magia wiersza
wsparta na nadziei framudze
w takt życia się lękko kolysze
wtulona w ciszę złudzeń
wstukuje myśli w klawisze
nie bacząc na słowa ubogie
w porwistych etapach ciszy
stawia do przodu nogę
by spocząć w wierszowej niszy
wsparte serce na rymach
otoczone czułością nutek
pozycję obronną utrzyma
nawet gdy wedrze się smutek
autor
suzzi
Dodano: 2007-02-04 15:02:03
Ten wiersz przeczytano 470 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
cala ja :)