mała biała kartka
Mała biała kartka
Niebiesko kratkowana
Niby czysta, niewinna
Jeszcze niezapisana
Leży spokojnie na podłodze
Przywodząc myśli nowe
O dziwnym życiu,
Ziemskim dziwnobyciu
Małe białe egzystowanie
Puste zdarzenia, dni, chwile
Jak pustych kratek pola całe
Bezsensu odzwierciedlenie
Całym zygzakiem niebieskiej linii
Idąc po śladzie labiryntem
Gdzie na koniec nie ma euforii,
Gdzie początek mylisz z końcem
Tak samo wychodząc i przychodząc
Na świat smutny, zapłakany
Palcem po niebieskościach kreśląc
Myślisz, że żywot jest dziwny.
Kartka papieru wciąż na swoim miejscu
Lecz przyjdzie taki czas
Że ze swą wolą nie osiągniesz konsensusu
I powiesz "pas"
Nie wiedząc, że wraz ze zgnieceniem
I wrzuceniem jej w otchłań śmieci
Skazujesz siebie na wieczne potępienie
W istnieniu po śmierci
QueenWhoNeverLaugh
Komentarze (10)
Bardzo bardzo mi sie podoba.... Pisz tak dalej:*
"istnienie po śmierci" - wywołuje to u mnie
zastanowienie/refleksję - czy nie jest to jednak
życie. Czy zatem jest śmierć? A jeśli nie jest to
życie to czym to jest? Pozdrawiam :)
Niby nic... zwykła kartka...A jaki piękny wiersz o
niej powstał. Pozdrawiam.
Życie składa sie z wielu kart, które zapisujemy sami,
ale nieraz nie mamy wpływu na bieg wydarzeń.Ważne jest
by dobrze je odczytać i ocenić. Wiersz zmusza do
zamyślenia się.
kartka czysta, nie zapisana, życie przeleje na nią
swoją historię, dzień, po dniu będzie dopisywało
dalszy ciąg...ładny wiersz...pozdrawiam
mała biała kartka .... głęboki wiersz ... pozdrawiam
Ciekawy temat, podoba mi się wiersz. Pozdrawiam+
Człowiek tą kartkę całe życie zapisuje i usunąć z niej
nic nie może, choć nieraz niektórych rzeczy żałuje.
Ta mała, biała kartka napawa mnie lękiem-wiersz podoba
się+++++
Ta biała niezapisana kartka, ma w sobie swoiste
przesłanie- oczekiwanie.Otwarta na wszelkie
inicjatywy.