Malarka słów
- wiersz pisze jej, która często jest z nami tutaj ze swoją piękna poezją
Poznałem jej piękne wersy- w nich ona
była
malarka słów, malarka piękna w złotych
ramach
Każdy jej wiersz tchnie, ba każda literka
to smak konesera, to bajka , w sercu nie
uwiera
Czytam , wchłaniam wiersze, tej cudnej
panii układam w dłonie
chucham, bo w nich zawsze miłość zapłonie i
płonie
Czytam jej wiersze zapisuje w pamięci
,chowam do szkatuły
w inkrustowane barwy, mozaikowe wzory
Wracam co dnia do jej pięknych strof
do tej barwy, do dotyku ciepła słów
Z jej bogatą poezją, gdzie góry, łąki,
strumienie wód
wszystko to we mnie , naprawdę czyni
tęczowy cud
Bronię jej wierszy , zasłaniem jej słowa ,
by ktoś nierozważny, głupi
niemądry, te wiersze za swe uznał i sobie
schował.
Bronie jej w Internecie , gdzie wiersze swe
umieszcza-
przed tymi co to udają wieszcza.
Łza mi się w oko kręci, gdy czytam
niesprawiedliwe recenzje
tych co to sami piszą śmieci
Cudowna poetka bierze sobie to wszystko do
serca i odpowiada tym
że nie zapomniany przecinek, łącznik
decydują o budowie i pięknie wiersza
Pod wpływem tych od Słowackiego i Tetmajera
rodziny,
moja ukochana poetka, czyni w swych
wierszach poprawki by zadowolić płyciny
W myślach moich do niej piszę , prawie jak
w histerii,
nie czyń tych poprawek , bo to co
stworzyłaś ,
jest nie tylko piękne ,przejdzie do
historii
Twoje wiersze są piękne, tylko się do nich
uśmiechać –
by płytkość w Internecie mogła swe gęby
nimi wycierać.
Zostań sobą cudowna poetko, zostań , zostań
w swej barwnej sukience
bo w niej tworzysz piękno, które chowam w
sercu, w duszy , w ręce
Chcę byś wiedziała , jest nas zbyt wielu,
by bronić ciebie
Twych wierszy od zwykłych piszących na
brudnej gazecie
Drwię z tych co dotykają brudnym paluchem
twoich słów uroczych
przeklinam jego długopis który w żółci
moczy
Oddzielam z Twoich słów. , słóweczek ,
każdy paprok, każde śmiecie
od tych co niszczą , tłamszą piękno, by
wykazać siebie w lepszym świecie.
Ty masz swój świat, otwarty na miłość,
szlachetność i małe cuda,
pisz piękno dla mnie , dla innych a w życiu
niech się Tobie wszystko uda
Nie choruj, nie kasłaj , masz pozostać
zdrowa, piękna, bo jesteś nam potrzebna ,
Jak zdrój , jak krystaliczna czysta
woda..
Pięknym słowem iść przez życie, z poezja pod ramię
Komentarze (6)
Ta poetka jest wśród nas....nawet po cichutku wiem jak
ma na imię.
Wiersz-hołd zasługuje by przy nim zatrzymać wzrok
Pięknie, pięknie, tak mało, mało już dżentelmenów:)
Toż to hołd prawdziwy! A czemu zachłannie w tajemnicy
trzymasz, wskaż do poczytania drogę, niechaj oczy wraz
z umysłem moim będą oświecone, proszę łaskawie o nick
owej pani, niech szkoły trochę człowiek dotknie.
zakochany w słowach i obrazach, dzielnie bronisz
swojej przyjaciółki, to się nazywa prawdziwa przyjaźń
Piękna malarka i bardzo ładny wiersz.+
obys zawsze miał w niej wsparcie...