Małżeństwo

Uprasza się nie straszyć młodych przed ślubem...

Niedawno temu, w nieciemnym borze,
biedronka się zakochała w... muchomorze.
Czerwony jak ona, miał kropki jak ona.
Yes!!! - wykrzyknęła zadowolona:

Jesteśmy tacy sami!
Wspólny język mamy,
z pewnością bez trudu się dogadamy!

Entuzjazmu starczyło na jakieś... niedługo.
Wybuchały kłótnie jedna za drugą.
Gdy ona odwiedzała wód szemrzących potok,
on wytruł much parę, bo przecież był po to.

Prosiła: Świat taki piękny!
Chodź, umocz choć pięty.
Dziwny jakiś jesteś. Przyrośnięty?!...

Mimo to razem jakoś tak trwali.
Ona nie mogła się zbytnio oddalić,
on złościł się, gdy choć na chwilę mu uciekała.
Czy jakiś koniec ta historia miała?...

Jak się dowiem - powiem. Chętnie piórem służę.
Można im życzyć szczęścia. Bycia w swojej skórze.
A potem... pozwolić działać Naturze.

...ale z tymi kropkami należy jednak uważać :))

autor

annael

Dodano: 2007-01-23 00:07:54

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie