Mam go już dość

Jest taki niewidzialny wróg z którym trudno się walczy. Potrafi zdominować człowieka i doprowadzić do tragedii. Walczy nieczysto...

Mam go już dość /brachykolonowe erekcjato/

Skąd on się wziął? Ki czort to wie!
Jak rzep się wpiął i tnie jak bies!
Jak mam dziś żyć i śmiać się w głos,
gdy wciąż tu jest - jak cień - o krok.

Gdzie mam dziś biec i gdzie się skryć,
by znikł ten czort, co wciąż chce gryźć...
Jest ze mną w dzień, na kark mi wlazł,
jest ze mną w noc - w sen wpełzł jak płaz.

Nie da mi spać, śmiać się za dnia.
W mózg się już wciął ten zbir i drań.
Włos mam jak jeż i jak groch łzy,
chcę by już znikł i mig stąd prysł.

Tak dzień, po dniu deszcz łez i stres,
a on wciąż kpi i wciąż mnie żre.
Skradł mi moc sił, jak mistrz wciąż gra,
raz marsz C-dur - c- mol dziś łka.

On jest jak zwierz, jak wilk i kat.
Nie wiem już dziś, w co on znów gra.
Mam go już dość - choć sił mi brak,
chcę go dziś zgnieść - by znikł ten
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

strach



Ty-y. dn.: 16.11.2022 r.

//wanda w./ -- Wanda Maria Wakulicz//

autor

wandaw

Napisany: 2022-11-16 Dodano: 2022-11-21 00:51:13

Ten wiersz przeczytano 1345 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Mroczny Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie