Marzenia
Lubię sobie pomarzyć...
Bo każdy marzyć lubi,
Spokoju od świata zażyć
I w myślach się pogubić.
Lubię marzyć o domu.
O tym, by był już gotowy.
Że mieszkać w nim jest komu
I remont nie truje głowy.
Ogród mi się też marzy.
Kwiecisty, słoneczny i duży,
Taki, co ukojeniem darzy
I miłym zapachem róży.
Marzy mi się też spokój,
I wolność od problemów.
By znów na koniec roku
Nie pytać ciągle czemu...
Marze by się już nie bać
I znowu sypiać spokojnie.
Ten ciągły strach pogrzebać
I nie czuć się jak na wojnie.
I żeby już nie bolało
Też o mym sercu marzę.
By w biciu nie stawało
Pod wpływem mocnych wrażeń.
Wciąż marzę o miłości...
Tej odwzajemnionej...
Tej pozbawionej zazdrości.
Do mojej wytęsknionej.
Marzę by przestać marzyć
I w czyn marzenia wcielać.
Lecz to się nie wydarzy,
Bo mnie depresja zżera...
Komentarze (6)
Coś mi się zdaje, że marzenia potrafią czynić cuda,
może nie natychmiast i może trzeba poczekać, ale ja
wiem jedno marzenia się spełniają :D
Też mi się marzy!! bo....w marzeniach nam do
twarzy+++++
Pozdrawiam pięknie :))
Marzenia, bez nich świat byłby taki szary
Pięknie napisane, a depresja, no cóż, nikt nie jest
doskonały
"Wciąż marzę o miłości...
Tej odwzajemnionej...
Tej pozbawionej zazdrości.
Do mojej wytęsknionej."- piękne marzenia, z nadzieją
łatwiej żyć
Depresja każdego dopada, taka już jest wredna.Nie
przestawaj marzyć, bo marzenia masz piękne.
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrowienia
każda pasja i nowe w życiu poprzedzone jest marzeniem
Bardzo ładny wiersz w wymowie:)