Maszyna piękna ziemia

Przynieś podaj bólowi blask
niby pomocny niezrozumiały świat

księżyc przybliża do swego rozjaśnienia
oraz otwiera noc

bo Stwórca ma znaczenie
wtedy gdy marzymy

jego imiona
migoczą w bezkresie

przyszłość planety
z śmierci wyrwie jak gwiazdy jesteśmy

jakby nic nie mieć
a pamiętać sposób obudzenia

w nieznanym
pod Bóg prowadzi

machiny jej usterki
nawet lustro pęka

nie zastąpią idei pierwszych
niestłumionego serca

tych podniet boginią
o którą dba Matka ziemia

kołyszących wspaniałym ciałem
do czego ono nie służy

ich zbliżenie
na szczycie góry

niżej komputerki
w miłości obliczenia

dają czas na przyrodę
i niczym zegarki tykają

zbudowane z wrażliwej
subtelnej materii

mają szczegóły to
zmiany od wszechmocy

wnoszą holograficzne próby
zmieszczenia cudu wieczności

twoja iluzji mgła która ucieknie
i powraca może zawsze w niej szczęście

autor

Damahiel

Napisany: 2016-09-09 Dodano: 2016-09-09 09:46:15

Ten wiersz przeczytano 1102 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Technologia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie