Memento...

Minione w przeszłości, co będzie, to będzie,
czas wciąż zaskakuje, zegary popycha.
Tętniącą symetrią niech serce pulsuje,
póki nie nastanie ta bezwzględna cisza.
--
Już stos kalendarzy zdążyłam zachować
i wciąż jeszcze zechcę dokładać doń nowe.
Za szybko, za szybko taktują wskazówki,
och, gdyby się dało powstrzymać je słowem.
--
Nie będę swych godzin codziennie rachować,
przyjmuję, co dane, co dzień mi przyniesie.
Choć w przyszłość spoglądam, memento wciąż dźwięczy,
że czas bezpowrotny, że przegram z nim przecież.

autor

ElaK

Napisany: 2023-01-05 Dodano: 2023-01-05 08:59:11

Ten wiersz przeczytano 815 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie