meta

następną miłość właśnie gaszę
zgniatam jak peta w popielniczce
nie zdołam zdusić na raz całej
więc część wyrzucam na ulicę

ktoś pewnie plunie z góry na nią
ktoś może na niej się poślizgnie
lecz gdyby schylił się ratować
to zrezygnuje po namyśle

bo kto by chciał do cząstki żaru
zimnego prawie popieleniem
dodawać z siebie tyle ognia
żeby buchnęło na kamieniu

z cyklu Wyciszenie copyright mago 2006

autor

mago

Dodano: 2006-12-09 19:00:23

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie