Metalowy gaj

Żyjemy w metalowym gaju
wśród na wpół umarłych drzew...
Te drzewa to ludzie,
a ten metalowy gaj to nasze serca.
Nie znamy odpowiedzi na milion poleconych listów
w zardzewiałej skrzynce pocztowej.
Listy to nasze myśli ,
a skrzynka to nasza głowa.

Nie koniecznie tak musi być...
i niekoniecznie musimy tego chcieć...

Tylko szkoda, że na to wychodzi,
że zardzewieć to znaczy nic innego...
jak zakochać się...
I jak tu być optymistą?

Chyba tylko Hameraid może nam tu pomóc...
... i to nie koniecznie...
Zależy czego synonimem on tu będzie

a to zależy tylko od Ciebie...
... a może od Nas???
Trudno powiedzieć.

autor

Wykrecik

Dodano: 2006-06-12 10:20:01

Ten wiersz przeczytano 600 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie