metamorfoza

czy Wieczność jest możliwa?

„tylko dziś… nie zamknę oczu, wolę wiedzieć, że to nie złudzenie…”

Wyciągasz ostrze, Twe zimne spojrzenie,
szybki ruch- proste cięcie.
Czuję ciepło, na skropionym boku,
smuga potoku krwi.
Nadal czekam- po co? jeszcze z Duszą,
wiem co zrobisz…
Więc podchodzisz,
Bez wstydu, czerpiesz z rany,
teraz wyżej…

Ciągle delikatnie,
Twoje chwile Rozkoszy…
tak musi być- wiem…

Wbijasz Kły,
Sączysz powoli,
Zaciskasz uścisk,
-szybciej
Ssiesz- karmazynowy płyn spływa na twarz…

Dalej gwałtownie, czas mojego Bólu…
tak musi być- wiem…

Odejście Duszy, konieczne, wytrzymam jeszcze,
a gdy odliczę:
raz…
dwa…
trzy…
to znikniesz…

„będę godny, otworzę usta, nauczysz mnie jak to robić… tylko jutro…”

gdy umrzesz- napewno...

autor

jogi

Napisany: 2005-10-17 Dodano: 2005-10-17 16:47:00

Ten wiersz przeczytano 669 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie