Mgła
Popatrz!
na ziemię mleko się wylało
sączy się z nieba
a każdą swoją
odrobiną białą
w szpary się wlewa
Otula księżyc
rozmarzenia pyłem
oblepia latarnie
a w serce wszczepia
zamyślenia wieniec
by rósł bezkarnie.
autor
ARABELLA
Dodano: 2017-02-27 18:23:23
Ten wiersz przeczytano 2335 razy
Oddanych głosów: 63
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (75)
dziękuję wszystkim czytającym
Mgła też swój urok ma , ale nie na drogach...jak już
to w Twojej poezji
pozdrawiam
Puenta wiersza mówi o przekazie Czasami tak bywa że
oczy zasnuwa mgła Patrzy się przed siebie i widzi
tylko dal coraz dalej od nas cień nadziej.Bardzo
refleksyjny wiersz .Pozdrawiam Serdecznie.
Piękna i tajemnicza ta Twoja mgła.
Bardzo mi się podoba.Pozdrawiam
serdecznie.
Po raz kolejny zerkam :-) jeden z moich
najulubienszych :-)
Mglisty klimat :-) nie mogłam przejść obojętnie:-)
Mgła, intrygująco napisałaś o tym zjawisku?
Arabella, trzy ostatnie wersy jak dla mnie są
najlepsze:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Tajemniczo o mgle i niezwykle zręcznie.
Tajemnicza mgła...
Pozdrawiam milutko:)
Witaj,
cieszę się - znaczy mamy podobny smak...
Dodałaś mgle jeszcze więcej tajemniczości...
Miłego wieczoru.
Pozdrawiam.
mgła tworzy tajemne obrazy otula człowieka szczelnie
zostaje sam na sam ze swoimi myślami,dobry tekst
mgła bajowa ale niejednokrotnie niebezpieczna
Taka mgła tworzy bajkowe klimaty albo duchami. Fajny.
Pozdrawiam :)
Magia w mgle, to czuć :) pozdrawiam i głos zostawiam +
Magiczna mgla, magiczny wiersz, owiany tajemnica.
.
Podona sie.:)
Pozdrawiam ARABELLO.