Między nami
Coraz nam trudniej spojrzeć sobie w
oczy,
a czułych gestów też jakby ubyło,
to nasze życie jak beczka się toczy,
na swojej drodze rozsypując miłość.
Żeby utrzymać domowe ognisko,
świątek i piątek wypruwam swe żyły,
ty dorabiając, ogarniasz to wszystko,
bo są pociechy co się nie prosiły.
Mamy samochód, mieszkanie na połysk,
w zadbanych dzieciach do nauki zapał,
w naszych relacjach od czułości gołych,
miłości tyle jest, co kot napłakał.
Czas się obudzić, bo ona umiera,
przywrócić duszy zagubione szczęście,
uczuć nie wskrzesi zasobność portfela,
a docenione, podaruje serce!
Komentarze (56)
Bardzo madrze napisany wiersz. Bardzo sie podoba. :)
Jak zawsze pięknie. Mam wątpliwości co do dwóch
wersów. Zamiast:
"bo są pociechy co się nie prosiły."
napisałabym raczej
"odkąd pociechy na ten świat przybyły" lub inaczej bo
to "co się nie prosiły", źle mi się kojarzy bez
dopisku "na świat".
Ten wers:
"przywrócić duszy źle pojęte szczęście," msz także nie
brzmi dobrze. Napisałabym rzczej "zagubione" zamiast
"żle pojęte" lub inaczej, bo wobecnym zapisie jest tak
jakby peel chciał powrotu źle pojętego szczęścia. Mam
nadzieję, że autor wybaczy mi te czytelnicze uwagi.
Miłej niedzieli.
Pieniądze szczęścia nie dają, wiemy o tym z życia.
Pozdrawiam.
U Ciebie jak zwykle ładnie i mądrze, lubię Twoje
wiersze :)
- gdzieś tam zagubiliśmy się wszyscy, pieniądz rządzi
światem, nami też i to jest przykre...
- pozdrawiam bardzo, bardzo ciepluteńko :)
Pieniądze szczęścia nie dają - dopiero zakupy!
(blondynkowy żart :-) )
Bardzo dobry, ładny wiersz, z przyjemnością czytam,
jak zawsze :-)
Można mieć wszystko,a le jak nie ma miłości, to jakby
czegoś brakowało. Świetny przekaz karacie. Pozdrawiam
To nie pieniadze daja szczescie, tykko bliskosc i
milosc:-)
Madrze napisane:-)
dobry mądry przekaz ...pieniądze szczęścia nie
dają....
piękny wiersz - pozdrawiam :-)
Piękny refleksjyjny wiersz :) Pozdrawiam z uśmiechem
:)
Majstersztyk pozdrawiam