Między niebem, a piekłem

Między niebem, a piekłem unosimy się
gorycz Twych słów jak trzaśniecie batem
smaga po plecach,
zostawia ślady,
krwawe pręgi na skórze,
które leczy tylko ciepło Twych ust -
ukojenie skołatanego serca i jęczącej duszy...
Chwilami jestem z Tobą w niebie
pośród fal rozkoszy,
trzepotu skrzydeł,
wiatru uniesienia,
a po chwili spadam w odmęt piekieł...
Czarne czeluści,
gdzie namiętny szept zmienia się w skowyt bólu.
Spadam...
ale z Ciebie prawdziwy mistrz sztuki,
nie pozwalasz mi dotknąć piekielnej ziemi,
schłostasz tak, by nie zranić zbyt głęboko,
by uczuć nie zabić...
Trudna jest ta Twoja miłość...
Na marzenia należy uważać,
bo mają moc się spełniania...
mój Czarny Aniele.

autor

Velia

Napisany: 2013-09-02 Dodano: 2013-09-09 20:03:44

Ten wiersz przeczytano 729 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie