Miłość
Nie kochałaś mnie! To dlaczego kłamałaś, oszukiwałaś mnie, Mówiłaś ze odnajdziesz mnie. A ja tak bardzo kochałem Cię, Wierzyłem ze odnajdziemy się.
Miłością interesuję się od najmłodszych
moich lat,
Bo to jest dla mnie cały świat.
Może ona mnie krytykuje ale i tak się
utrzymuje.
Miłość to mój skarb, moje jedyne dobro,
Ona czyta z moich kart przewidzi każdą z
kar,
Tylko ona wie co w mej głowie dzieje się,
gdy moje oczy widzą Cię.
Miłość jest dla mnie jak dobry brat,
Kocha, szanuje czasem coś podaruje,
Ale i tak kroku dotrzymuje, nie odstępuje,
pomaga mi.
Miłość uczyniła dla mnie wiele,
Pomogła w tym Ciężkim życiu mi.
Chodź wystawiałem ją na próbę wiele razy
I tak w moim ciele trzymała się.
Miłość to potęga wielka jak niejedna
księga.
Historie ma nie skończoną,
Była jest i będzie w moim i waszych
sercach.
Nawet wtedy, gdy los od was odwróci się.
Miłość w was będzie mogę wam to obiecać
zawsze i wszędzie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.