Miłość

Oddaleni od siebie,
nigdy nie przestajemy o sobie myśleć,
jej głos cały czas tkwi w mej głowie jak donośny dzwon,
moje serce,
bije z całych sił przypominając że wciąż istnieje,
własnie ona,
istota o urodzie Bogini,
jej oczy są jak dwa bezcenne kryształy,
głos o barwie niepowtarzalnej,
usta słodkie jak miód,
piersi jak dwie kule niekończącej się przyjemności,
nogi,
długie i gładkie jak jedwab,
całokształt wspomnień i rozkoszy,
nie wytrzymam musze pocałować ją w namietne usta,
tak rozpalone a zarazem nieśmiałe,
oto ona,
miłość.

autor

Elemental

Napisany: 2005-01-06 Dodano: 2005-01-06 16:52:50

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie