Miłość w cieniu strachu

Jakże się miłości pokłonić w pokorze,
skoro dla pieniędzy przyszło ją poświęcać,
kiedy się w tym życiu roi od zagrożeń,
a strach - jej oponent, opanował serca.

Podzieleni ludzie - biedni i bogaci,
wartości kreuje zasobność portfela,
ci drudzy się boją, by fortun nie stracić,
ci pierwsi bezsilnie w ubóstwie umierać.

Jest strach wszechobecny, o dziś i o jutro,
to on decydentów mądrości pozbawił,
a miłość gdzieś z boku, przygląda się smutno,
jak w nieszczęść objęcia nas wiedzie nienawiść.

A miłość, to wolność, to czystość sumienia,
uczciwość w zamiarach, wrażliwość na innych,
lecz cynizm ją ludzki odsyła do cienia,
zostaje jedynie w marzeniach dziecinnych.

autor

karat

Napisany: 2014-02-06 Dodano: 2014-02-06 11:34:18

Ten wiersz przeczytano 2024 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie