Miłość w cieniu strachu
Jakże się miłości pokłonić w pokorze,
skoro dla pieniędzy przyszło ją
poświęcać,
kiedy się w tym życiu roi od zagrożeń,
a strach - jej oponent, opanował serca.
Podzieleni ludzie - biedni i bogaci,
wartości kreuje zasobność portfela,
ci drudzy się boją, by fortun nie
stracić,
ci pierwsi bezsilnie w ubóstwie umierać.
Jest strach wszechobecny, o dziś i o
jutro,
to on decydentów mądrości pozbawił,
a miłość gdzieś z boku, przygląda się
smutno,
jak w nieszczęść objęcia nas wiedzie
nienawiść.
A miłość, to wolność, to czystość
sumienia,
uczciwość w zamiarach, wrażliwość na
innych,
lecz cynizm ją ludzki odsyła do cienia,
zostaje jedynie w marzeniach dziecinnych.
Komentarze (46)
Mimo wszystko - kochajmy się!
Lubię czytać Twoje nietuzinkowe przemyślenia, ubrane w
piękną, poetycką formę.
Pozdrawiam Karacie :)
Przykry obraz rzeczywistości w bardzo mądrych słowach
namalowany. Trudne nastały czasy dla smutnej miłości.
Chapeau bas! ;))
Właśnie. Pomijając sprawę pieniędzy. Nie będę bluzgać.
Niech miłość ...przygląda się smutno.
Samo życie, cała prawda napisana
w wierszu. Pozdrawiam serdecznie.
"wartości kreuje zasobność portfela" niestety tak to w
dzisiejszym świecie bywa :( Pozdrawiam +
Dziękuję Ireczek!
Wiersz podoba mi się BARDZO. Mądry, ładnie
skomponowany, ambitnie zrymowany i jasny w przekazie.
Wydaje mi się, że w ostatnim wersie gubię wątek. Może
gdyby zamiast "promienna" było "zostaje"...?
Pozdrawiam serdecznie.
wartościowy wiersz
Tak to niestety jest,że teraz najważniejsza jest
grubość portfela
Smutna prawda przez wiersz ten dobry przemawia.
Dobrze piszesz!
Tak to prawda cynizm potrafi wyrządzić spustoszenie w
ludzkich sercach?
Wiersz jak zawsze mądry i wart przeczytania…
Pozdrawiam serdecznie:)
najgorzej być w cieniu...
Karacie - w sedno! W samo sedno...!