Miłość do późnej jesieni

Była wiosna gdy miłość zakwitła,
przyszło lato od szczęścia gorące.
A nasza miłość była niezwykła,
tak jak róża w ogrodzie pachnąca.

Dziś jesteśmy daleko od siebie,
tak się stało, że los nas oddalił.
Opadają już liście na drzewach,
nasza miłość wciąż jeszcze się pali.

Takie smutne jesienne wieczory,
gdy samotność pożera nam serca.
Do tej pory, na siebie czekamy ,
razem z nami zagubione serca.

My wciąż nową żyjemy nadzieją,
piękna jesień czekanie nam skróci.
Może wiatry szczęśliwe powieją,
razem z nimi szczęście powróci.

autor

wrobel

Napisany: 2011-09-29 Dodano: 2011-09-30 15:15:49

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie