Miłośc i jej siostra....Samotnośc
Kiedy miołsc jak ptak,
skrzydła rozłożyła swoje.
Nikt mnie nie uprzedził
że lot będzie tak wysoki,
a spadac bedziemy szybko .
Miłośc jak kwiat rozkwita,
dłoni twej ,jak swiatła
potrzebowac chce.
Potrzebuje ...
Miłosc dama wielka!
Tylko samotnosc,
siostra co tak ją uwielbia,
nigdy jej nie opuszcza.
I szeptem w srodku nocy budzi cie dziś..
A miłośc?
Przeszła chłodem ,na koniec dni.
Nie spojrzała już w tył....
Odeszła....
autor
tayko
Dodano: 2008-06-26 01:20:37
Ten wiersz przeczytano 477 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Masz rację, te dwie siostry targają człowiekiem -
zawsze, tak to juz bywa. wiersz pięknie oddaje
prawdę....buziak
mądre słowa i rzeczywista prawda!dlaczego ta siostra
nas nie opuszcza?
Bo nie mieli byśmy za czym tęsknić!
A wrócic, wróci napewno!I być może zostanie już na
zawsze?