O miłości
Nie szukam ideału miłości
Ci co zatopienie na wieki
W własnej próżności
Obraz od prawdy daleki
Malują i wciąż w walce
Tak nierealnej, wiecznej,
Utopieni duzi malce
O myśli tak błędnej
Wśród ludzi tłumów
Tak wielu ludzi
Rzuconych na wiatr słów,
Wypowiedzi
Dalece odbiegających
Od rzeczywistości
Zapomnianych
Uczuć – miłości
Tej prawdziwej
Co trwać zawsze będzie
Bezwarunkowej
Noszonej wszędzie
Ze sobą – w sercu
Nie zawsze kończącej
Na ślubnym kobiercu
Lecz w nas żyjącej
Komentarze (3)
piękny wiersz pełen prawdy i tego ze ludzie
najbardziej w życiu czekają i pragną miłości dla
niektorych jest banalna i niepotrzebna ale kazdy z
nas wie ze bez niej nie ma życia . Ludzie błędnie
rzucają słowa na wiatr, kiedyś starałam usprawiedliwić
nas samych ale teraz wiem że to najhgorsze co moze sie
wydarzyć ciągle udawanie, obiecywanie...
a prawdziwa miłość istaniej i trzeba w nią wierzyć do
końca, marzyć i ciągle jej pragnąc...nie ma wyboru :)
pozdrawiam i podziwiam
każda miłość jest idealna na swój własny, unikalny
sposób. wiersz b. udany, pełen pasji i szczerości.
pozdrawiam :)
Piękny wiersz:) w pełni ukazujący najważniejsze
uczucie jakim jest miłość "Bezwarunkowa" bo wtedy nic
nie oczekujemy w zamian lecz oddajemy ukochanej osobie
całego siebie wszystko co mamy-nasze serce..