Miłości strach ...

Tyle się ludzie trudzą, żeby stworzyć coś doskonałego i morze łez upłynie nim się rzeczywiście to uda.

Ile na Ziemi pięknych kwiatów rośnie
Co wodzą nas swym zapachem bezlitośnie
A my w nich brodzimy skuszeni miodem
I nektar spijamy podziwiając tę urodę

Tak leżąc na owej polanie gwiazdy
Widać dosyć wyraźnie i chyba każdy
Chciałby wtedy po prostu zapytać czy
Polatać z nimi może i w mleczną drogę wiosło wbić

Muzykę również można usłyszeć zieloną
Zrozumieć rytm serca swego podzielony
Dać wiarę myślom wzbijającym się wysoko
I mieszającym się z dymem, który wydzielamy

Dotykając wreszcie jej niewinny strach
Miłości, która ją kiedyś zraniła
Pomyślimy, że to jednak nie jest krach
Że w jakimś celu nas matka zrodziła

Uśmiechem swym szczerym zamykam te rany
I słońce wychodzi zza chmur poszarpanych
A Ona wyciera na zawsze krwawe łzy
I postanawia, że tylko szczęśliwa chce być
Że już na zawsze wyrzeknie się cierni
Które ją piły w otwartości kręgi
I że nie pomni o tym co się stało
Co jej trzy lata życia na zawsze zabrało

Dla pewnej nieznajomej kobiety pisany, może nie dla, ale z myślą o. Tak nawiasem czytałem ostatnio, że jestem nr 6 w NUMEROLOGII - nie wierzę w to, ale fajnie jest poczytać jak to się cholernie zgadza ... suma mojej daty urodzenia to 33 - ludzie tacy to WYBRAŃCY BOGÓW!!! :))) oby, oby :P:P:P

autor

Jarek_lewandowski

Napisany: 2006-12-27 Dodano: 2006-12-28 09:26:05

Ten wiersz przeczytano 364 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie