Miłością powrócę
kiedyś pieśń ci zanucę
pozwól że tylko wrócę
a serce twoje przebudzę
by zachwyt poczuło życiem
nie tuliło marzeń skrycie
i żyło i żyło jak dawniej
nie chowając miłości na dnie
kiedyś pieśń ci zanucę
i miłością powrócę
z naręczem wzruszeń...
autor
Larisa
Dodano: 2023-09-17 16:37:07
Ten wiersz przeczytano 1295 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Pomyślałem sobie że na dnie trzyma melancholia tą
miłość, ale przecież jest taka melancholia czy
nostalgia która miesza się z miłością. pozdrawiam
Nic dodać nic ująć
tak powinno się wyrażać swoje uczucie
pozdrawiam
Pięknie, miłośnie, romantycznie, pozdrawiam ciepło.
ładna byłaby z tego piosenka poetycka
Oby tak było, tak jak piszesz,
bo miłość taka jest potrzebna,zwłaszcza w czasach,
jakie ją dominują... Niestety.
A twój wiersz o tym mówi, że samotni ludzi wiedzą
więcej w oczach miłości, niż ci, co zjechali ją.
Nie wszyscy oczywiście mają podobne doświadczenia,
jakich innym nie należy zazdrościć. Wszyscy jesteśmy w
jednym płynie!
Całość BDB!
Pozdrowienia przesyłam
Piękne, romantyczne wersy.
Z miłością wyrażona obietnica, musi na pewno być
spełniona.
Cieplutko Cię pozdrawiam Larisko i dziękuję za
przemiłe komentarze pod moimi wierszami:)
Piekna obietnica, a puenta wzrusza.. Pozdrawiam
ciepmutko i milego wieczoru zycze ❤
bardzo piękny wiersz
pozdrawiam
piękny wiersz
pozdrawiam serdecznie:)
Przepięknie Lariso, gdybyż tak można było...pozdrawiam
barwami jesieni i czekam na kolejne piękne Twoje
wiersze :)
Nie kiedyś, ja wiem, że na pewno.
Miłość nie rdzewieje. Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam
To ...naręcze wzruszeń... mnie urzekło. Pięknie.
Pozdrawiam :)
Witam,
bogate zobowiązanie.
Być może będzie odwzajemnione - tego właśnie życzę
/+/.
Pozdrawiam z uśmiechem.
Bardzo ujęło mnie "naręcze wzruszeń". Pozdrowienia