@Mimusia-Oddech płytki jak grób (

Skłaniasz mnie do refleksji nad istotą przemijania i
zmieniających się wraz z tym przemijaniem potrzeb.
Pozdrawiam.
Marek

Wrócę jeszcze do tego znakomitego, mocnego, chociaż
przygnębiającego Wiersza. Teraz tylko kilka słów. Bo
mamy w tym kraju całą rzeszę takich, na czele z panem
Czarnkiem, którzy chcieliby, żeby tak to właśnie już
zawsze wyglądało (jak w drugiej części Wiersza). oN,
pan i władca, rządzi i wymaga, może chlać, zdradzać,
znęcać się, Ona, niewolnica, grzecznie wszystko
znosić, bo jest tylko żoną. Widziałem to jako dziecko,
a później "polowałem" na takich, żeby im pokazać, że
nie mają jaj, nawet jednego zgniłego... Może jeszcze
zapoluję :-)

Wiersz, oczywiście, przedstawia pewien proces, bardzo
przykry, ale musiałem coś dodać "na boku", jednak
uważam, z tekstem związane, Autorka wybaczy :-)

Pozdrawiam serdecznie :-)

A ja tu odczytuję presję bycia idealnym dzieckiem, a
to zawsze rzutuje na dorosłe życie...
Bardzo ciekawy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Odnoszę wrażenie, że wiersz porównuje
swoje dzieciństwo z zachowaniem staruszki matki.
Wiersz mnie rozczulił. Pozdrawiam cieplutko z
podobaniem:)

Oddech płytki jak grob,tytuł zapowiada
dramat.Przerażający. Tyran domowy ,który raz jest
ciepły ,troskliwy, a raz poniżający i tyranizujący,
Wiersz długo zostaje w myślach.Swietny.Pozdrawiam
serdecznie

Świetny pomysł na wiersz i wykonanie, rzecz jasna,
ciekawe zestawienie przeszłości z teraźniejszością.
Pozdrawiam, z podziwem dla Twojej inwencji twórczo -
poetyckiej :)