Moc jest w nas...

Niedawno byłam w Częstochowie i rym mi pozostał :)

Moc jest w nas...

Wczoraj mi się przypomniało
i zupełnie nieopatrznie,
to co kiedyś twardo stało
gdzieś zniknęło jednoznacznie.
Te ekscesy, egzaltacje,
pamiętałam wczoraj jeszcze,
i nieważne spekulacje,
w mokrym ciele drżące dreszcze.
Gdy w sypialni się nie spało,
tam to się dopiero działo.
Kombinacje, akrobacje
i przedziwne też wariacje.
Mostki, skłony, piruety,
a to wszystko z tej podniety.

Teraz strzyka w kręgosłupie
i to żadna gimnastyka,
gdy przy skłonie coś mnie łupie,
pewnie reuma*, jej taktyka.
Czas zapomnieć o motylach
i spakować rekwizyty.
Przestać biegać w śnie po polach,
gdy już słychać w kościach zgrzyty.
Czasem jednak wiatr zawieje,
ja gdzieś biegnę boso, prędzej.
Oczy błyszczą, coś się dzieje,
i znów pragnę chwytać więcej.
A tu serce nie pozwala,
no i oddech też nawala,
bo mam znowu drżące uda.
Boże drogi! Znów się uda?!!!

Dobrze, że się przebudziłam
jeszcze jedną M/Noc przeżyłam...

*reuma - z niem. reumatyzm


Elena Bo

autor

Elena Bo

Napisany: 2016-04-28 Dodano: 2016-04-29 11:26:52

Ten wiersz przeczytano 4148 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Satyra Klimat Ciepły Tematyka Ciało Okazje Dzień Babci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie