Modlitwa

A może my tylko śnimy... ?
Że upadamy, że tak bardzo cierpimy?
Patrząc na mokre dziecka oczy
Na świat za oknem – zimny i obcy

Gdy kogoś krzywdzimy – może to sen?
Znowu czyjś szloch słychać w nocy
Mgłą przesłonięte są czyjeś oczy
I ktoś umiera – czy w naszym śnie?

Na nieboskłonie wśród gęstej nocy
Rozbłysła gwiazda czerwonym ogniem
Zabrała nagle tysiące istnień
Pogrążonych w nieświadomości

Spadają liście z drzew w mym ogrodzie
Niczym łzy matki wśród bezradności
Gdy nad kołyską w rozpaczy cichej
Klęczy... sen skradł tej nocy jej niemowlę

A gdy sen minie raz, bladym świtem
I gdy zmęczone otworzę oczy
Panie, czy świat ten na powrót ujrzę
Pokoju pełen i barw tęczowych?

Niech wtedy z kołyski śmiech dziecka słyszę
Gwiazdy niech lśnią blaskiem perłowym
Daj Panie, niech ogrom nieszczęść i zbrodni
Będzie nam tylko krótkim, złym snem...

autor

Black Pearl

Napisany: 2006-07-14 Dodano: 2006-07-17 07:34:58

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie