Modlitwa

Może w życiu, Boże, tak się jeszcze zdarzy,
że zadrży me ciało, słyszące jej imię?
A na razie, Panie, tylko mi się marzy,
Bym kolejnym razem smutku nie był winien...

Może serce, Boże, dałem jej nazbyt nagie?
Może ciężar taki był dla niej balastem?
Ale to w niej właśnie odnalazłem magię,
dzięki której chwilę byłem losu panem...

Może mogłem wolniej? Albo też inaczej?
Może w innym miejscu i o innej porze?
Dzisiaj nas już nie ma, a więc się nie dowiem...
Miej ją tam w opiece, dobry Panie Boże!

Pilnuj jej! Gdziekolwiek będzie chciała dążyć,
wskazuj dobre drogi. Zawsze służ radami.
A gdy kiedyś życie z kimś sobie ułoży,
życie to umilaj małymi szczęściami!

Jeśli mógłbyś jeszcze, Boże litościwy,
jedną prośbę spełnić, ze wszystkich najmniejszą.
Chciałbym wiedzieć kiedy ja będę szczęśliwy
i kiedy przestanę się obarczać winą!?

Snu już nie znam prawie. Rozmawiając z Tobą
proszę o jej zdrowie, szczęście, piękną miłość.
Lecz odkąd odeszła, ja nie jestem sobą,
Siebie truje winą, za straconą przeszłość.

Więc dodaj mi, Boże, więcej trochę siły,
abym mógł jak kiedyś świat uśmiechem darzyć.
Abym jak kiedyś, choć bez niej, był szczęśliwy.
Tak me serce, Panie, o miłości marzy...

autor

we.mnie.śpi.śmierć

Dodano: 2012-11-04 01:31:09

Ten wiersz przeczytano 845 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie