modlitwa
zapomniałam
jak nazywali tamtą ulicę
którą z kwiatami
biegałam pod figurę
mimo że pamiętam
jak z góry
patrzyłeś na okolice
dałeś mi
sposobność do myślenia
znaki
których może odczytać nie umiałam
wiesz przecież
filozofii nie studiowałam
a ty
zadania trudne przede mną stawiasz
odpuść proszę
moje winy
bo trudno iść
dźwigając głazy
jedna moja głowa
nie myślicieli tysiące
dlaczego więc udręczasz
serce
przecież ono moje jedyne
odpuść proszę
pozwól nosić
lekką okruszynę
bo dosyć już
kości mi narachowałeś
bólu co znieść już nie potrafię
wiem że moje lato minęło
daj
by jesień
radością mi była
i nie pozwól już
by batogi duszę smagały
tak bardzo
Ciebie Ojcze proszę
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2016-08-06 17:00:47
Ten wiersz przeczytano 1241 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Dziękuję za poczytanie i komentarze
dobranoc
smutna ta modlitwa, a Bóg tak blisko
Budująca szczera modlitwa...
:)
Pozdrawiam!
"moje lato minęło" a jesień za progiem i jeszcze tak
trudno dogadać się z Bogiem, pozdrawiam
Piekna modlitwa :) Gratulacje
Modlitwa jest czymś najpiękniejszym, co możemy Bogu
dziennie i sobie dać i co od Niego otrzymać
oby tylko chciał wysłuchać tych modłów...Pozdrawiam ;)
Piękna modlitwa.
Pozdrawiam.
Ładnie ujęta modlitwa. Wielu z nas potrzebuje tego co
jest w niej zawarte.
Pozdrawiam:)
Bóg winy odpuszcza tym, którzy żałują, to my sami
dźwigamy je, bo nie potrafimy uwierzyć,że mogą być
odpuszczone, Bóg jest miłosierdziem:)
Piękna modlitwa!Pozdrawiam serdecznie
niezwykła modlitwa- myślę, że zostanie wysłuchana.
Nie mam jakiś specjalnych kontaktów z Bogiem, ale wiem
jedno, On to wszystko daje, tylko musimy też sami
postarać się aby urzeczywistniać nasze pragnienia.
Modlitwa bardzo piękna i szczera. Serdeczności.
:) warto rozmawiac, swietnie pozdrawiam i głos
zostawiam +
rozmowa uszlachetnia
Pozdrawiam serdecznie