Moim wzrokiem jest płomień

Przygniata mnie ogromny ciężar serca
Ukrywa cierpienie,rozczarowanie,złość
I resztkę radości zasłania peleryną cienia.
Powoduje obojętność,jak również maskę na twarzy.
A z oczu spływają słone krople krwawych łez.
Zasłaniam swój wzrok białym bandażem
By nie widzieć bólu zadawanego przez ludzi.
Odsłonięte zostaje też gorejące serce
Otoczone płomieniami wypalonego uczucia.
Za to w dłoni trzymam płomień nadziei
Poszukujący bliskości drugiego człowieka.

autor

Kranek

Napisany: 2008-06-05 Dodano: 2008-06-06 00:28:37

Ten wiersz przeczytano 512 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie