MÓJ PRZYJACIEL KOT

Wrzawę słychać w gęstym lesie,
echo - hen... daleko niesie...
W norce napadł lis królika,
znamy tego rozbójnika!

Zęby już okropne szczerzy,
chce biedaka tam namierzyć.
Trusia mały jak kłębuszek,
trzęsie w strachu się maluszek.

Co ma robić nieboraczek?
Nad swym losem teraz płacze...
Wzywa wszystkich do pomocy,
wszak lis ma apetyt smoczy.

Usłyszała pierwsza sroka,
skrzeczy, że jest wielka trwoga...
Kocur "boczek" to usłyszał!
Przybiegł prędko! - Ciężko dyszał.

Jestem przecież przyjacielem,
zrobię z wroga karuzele...
Złapał mocno pazurami,
lis już krąży, jak bociany...

To jest prawda - tak też zrobił,
i króliczka wyswobodził.
Lisa miejsce - pod chmurami,
tak się dzieje ze zdrajcami.

Musiał ponieść - za to karę,
takie są tu - obyczaje...
Nie powróci w bór sosnowy,
by nie stracić swojej głowy.

Gdyby nie ten kociak bury...
trusię obdarłby ze skóry...

Jeśli przyjaźń - szczera, czysta,
nie jest groźnych - lisów trzysta!

Zenek 66 Sielski

autor

Zenek 66

Napisany: 2020-11-13 Dodano: 2020-11-13 18:51:14

Ten wiersz przeczytano 5384 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Bajka Klimat Wesoły Tematyka Przyjaźń Okazje Dzień Babci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie