Mój raj

I znów u schyłku żywota
zamieszkałam wśród
dziecięcych miłości
niedaleko mi do ścieżek polnych
po których szwęda się
zapach miodów lipowych
trzy kroki mi do sosen żywicznych
jeszcze bliżej do wrzosów liliowych
a wieczorami zasypiam
przy kołysance żabich godów
nocą gwiazdy spadają
na moje posłanie
i wypędzają mnie do ogrodu
gdzie rozsiadam się w zapachach lata
upajam romantyzmem nocy
czasem kot cicho się skrada
świerszcz ciekawy podgląda
jesienią w ogniu skwierczą ziemniaki
a zapach płonącego ziela
nad ścierniskiem się płoży

Jest to szczęście moje
którego szukałam życie całe
a ono tak blisko
że mogę je dotknąć dłonią
a gdy do serca przytulam wnuczęta
to jakbym już zaszła do raju

autor

tala21

Napisany: 2007-12-18 Dodano: 2007-12-18 09:37:02

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie