[ mój żołnierzu ]
"Żołnierzu! Tulę twoją głowę, pieszczę
twoją twarz,
całuję cię w ukochane usta i szepczę do
ciebie
poprzez morza i lodowate rosyjskie trawy...
Aleksandrze kiedyś mnie niosłeś,
teraz ja poniosę ciebie w wieczność."
["Jeździec miedziany" Paullina Simons]
Mój żołnierzu - przez mrozy
przenikneliśmy
nietknięci odmrożeniem kończyn choć
serca już na wpół zamknięte a usta
roztopione martwicą krajobrazu.
Rosyjskie blokady przeszliśmy
z tarczą w dłoniach i śniegiem
w oczach - choć daleko jeszcze do
zielonej łąki i promieni słońca
my dalej kopiemy w ziemi
w poszukiwaniu spokoju.
Razem przeszliśmy przez Leningrad
pełen bomb i krzyczących ludzi.
Muszę cię chronić przed zimnem
tej wojny mój żołnierzu.
Dlatego tulę cię do serca i niosę w
sobie
do dalekich krain - z dala od
wrogich wojsk i szronu.
Lodem obrośnięte rosyjskie trawy
szepczą o poległych i o krwi przelanej.
Zabiorę cię stąd w bramy wolnych ludzi.
Mój żołnierzu - przez mrozy przeszliśmy
nietknięci odmrożeniem dusz choć
serca na wpół uśpione zimą a usta
zmrożone spojrzeniem martwej ojczyzny.
Komentarze (3)
Ten wiersz jest przede wszystkim wartościowy,ale
oczywiście niezrozumiany...ode mnie ogromny plus, za
styl,formę,tematykę i emocje.
Powiało romantycznie ,uczuciowo i
sentymentalnie..śliczny wiersz.
Aż sie wzruszyłam. Piękny, przejmujący , i przede
wszystkim prawdziwy wiersz. Gratuluję! ;)