***MOJA DROGA KRZYŻOWA***

Stacja I

Skazałeś ty mnie na śmierc oto
Kalając matkę moją swoją nicością
Skazałeś tylko po to...
by bawic się moją łatwowiernością
zniszczyc moje zycie,zgładzic
upokorzyc uwięzic....

i na końcu....zabic


Stacja II

Tak oto,gdyś zniszczył moją matkę
jak but ciężki depta smukłą rabatkę
wsadziłeś mi krzyż na ramiona
na głowie mej korona zakrwawiona
I kazałeś iśc,byc wiernym twym sługą
Iśc i iśc niosąc krzyż przez drogę długą

aż do końca życia...


Stacja III

Upadałem wiele razy
okropne obrazy..
twej radosci z mego cierpienia
bez chwili najmniejszego wytchnienia
Upadam...pod ciężarem krzyża mego
i leżę pokonany by dopełnic twego...

pocieszenia moją klęską....


Stacja IV

Oto została przy mnie ona
taka jak była,nieskażona
matka moja jedyna
chociaż ona,rozumie swego syna
gdy jak szmate on moje życie wyżyma
w objęciach swych mnie trzyma

nie pozwala umrzec.....


Stacja V

Oto brat mój,stoi przede mną
jakby czytał w duszy mej,wewnątrz
pomaga mi,niesie ze mną brzemię moje
lecz nie na długo z pomocą się oswoję
zniknie on i znów ciężar cierpienia
będę targac, aż do własnego zatracenia

by odkupic swą przyszłośc....


Stacja VI

Zjawia się oto kobieta
co od norm swych ucieka
twarz mą ociera swą kobiecością
upaja mnie spokojem i wonnością
lecz pogania kat,by iśc dalej w pustkę
więc znak miłości katarzynie,zostawię na chuście

by wiedziała, że ją miłuję.....


Stacja VII

I znów nad głową czuje świst bata
niewiasta nie pomoże,nie ma też brata
upadam..bez ich pomocy,we krwi brodzę
ból i upokorzenie puszczają swe wodze
lecz podnieśc się muszę,bo zginę pod batem
kolejną na zdrowu liczę bliznę....stratę

ból jest potęgą ucieśnionych


Stacja VIII

Oto grupka kobiet,niewiasty
płaczą,na duszę mą kleją plastry
dziękuję,lecz wróccie do swych problemów
gdyż moja droga zmierza ku temu
który i tak mnie po mękach zabije
czeka mnie cios, którego nie przeżyję

tylko ta z chustą...może mnie uratowac.....


Stacja IX

kat - szatan z głową pustą
odsunął ode mnie kboietę z chustą
lecz i tak ją miłuję,jak i ona mnie
i tak się spotkamy,kiedyś tam,gdzie..
nie będzie ucisku i bólu strasznego
oboje dążymy właśnie do tego

by odciąc się od ciebie przeklęty!......


Stacja X

postawiłeś mnie pośrodku jawy i snu
stoję pusty,obdarty oto tu...
tysiące wstydów i grzechów z nas bije
tyleś mi wyrządził,a ja?wciąż żyję
nie ulegnę,choc z szat mnie obrałeś
ostatnią wolnośc mi odebrałeś

jam jest siłą swej duszy....


Stacja XI

Czuję chłodny metal na rękach
krew tryska,oto co zrobił ten bękart
i jego służebnica,pomiot szatański
wiszę oto na swym krzyżu....niepańskim
i zdycham,powoli,słysze twoj ohydny głos
i czeka me serce na ostateczny cios

prosto w serce...


Stacja XII

Lecz co to?nadbiega z chustą dziewczyna
zabijając w końcu kata swego syna
wbijając mu sztylet w serce czarne jak kawa stara
służkę i jej bękarta czeka taka sama kara
i oto leżą martwi,znikają czarne zasłony
i słychac krzyk,JEST ODKUPIONY!

wolnośc przez śmierc otrzymał....


Stacja XIII

Zdjęła go z brzemienia,i kata jego woni
brudny metal wyciągneła,ze spuchniętych dłoni
z głowy zdjęła koronę,co krwią ociekała
i osobną materią,bez niego już się stała
teraz zostali sami,wokół same pustki
krzyknął:"OJCZE! MÓJ OJCZE! CZEMUŚ MNIE OPUŚCIŁ?"

skonawszy w szczęściu jej ramion....


Stacja XIV

Odnaleźli oto,swój własny grobowiec
śniąc po stokroc jak ginie kat-wdowiec
jak roni swe dziecię,diable nasienie
dając im obojgu,krwawe odkupienie
dając wolnośc, unoszą się teraz jak ptaki
wspominając sobie, że uśmiercili ich prostaki

lecz śmierc nie jest końcem,a dopiero początkiem...
początkiem..nowego,lepszego życia...
początkiem...odkupienia...

autor

Brother of Night

Napisany: 2007-04-06 Dodano: 2007-04-06 23:04:02

Ten wiersz przeczytano 855 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie