moja mała prośba do Ciebie -Boga!

za co ja pokutuje?
kiedyś powiedziałam Bogu by obarczył mnie
za te przykrości które przyniosłam najbliższym
by na mnie spadła kara, za ich nieszczęście,
bym to ja pokutowała, za ich złe wspomnienia

i mam co chciałam!

zapomniałam tylko poprosić Boga
by dał mi na to siły !
dużo siły i wiary,dużo wiary!
wiary, że kiedyś moja kara się skończy!!

a tak,niech mnie omija szczęście,
niech, spotykają smutki,
niech mi ciągle pęka serce,
niech sumienie dręczy, a dusza płaczę!!!
niech tracę tych których kocham
niech mnie nikt nie kocha!

tylko proszę, Boże,
jeśli możesz oczywiście:

niech to nie pójdzie na marne,
niech im na prawdę będzie lżej,
niech zapomną o krzywdach,
niech spotyka ich szczęście,
a serce nie pęka,
niech nie płaczą,
a sumienie ich nie nęka,
niech kochają i będą kochani

i proszę Cię Boże, jeszcze o jedno,
jeśli możesz oczywiście:

jeśli moja kara się nie skończy za życia,
daj mi choć jeden dzień, w zaświatach,
w którym będę kochać i nie pęknie mi serce,
w którym mnie ktoś pokocha i dusza nie będzie płakać,
sumienie nie będzie dręczyć,
daj mi Boże jeden dzień w zaświatach,
który będę mogła przeżyć ze szczęściem!

o to proszę ja- pokutująca- Ciebie Boga,
jeśli możesz oczywiście?!

(...widzisz...a już niedługo znów pęknie...ja to wiem..)

autor

himberee

Napisany: 2007-11-18 Dodano: 2007-11-19 01:12:27

Ten wiersz przeczytano 696 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie