moja samotnosc

Moja samotność
Przychodzi po zmroku
Zajmuje miejsce na bezpańskiej poduszce
I obejmuje z pozoru matczynymi ramionami
Przymila się by w końcu zadać cios
Samotność
Obdarzając lodowatym oddechem
Wypomina zalegle błędy
Próbuje się tłumaczyć
Lecz strach zamyka usta
Boje się jej wielkich szklanych oczu
Ona dostrzega swoja przewagę
I powoli przeszywa mnie sztyletem gorzkich słow.
Samotność
Sama nie wiem, czemu z nia rozmawiam
Przecież nie lubię płakać

autor

majenka

Napisany: 2005-08-20 Dodano: 2005-08-20 11:05:04

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie