Moje 'ars moriendi'

Twoja odsłona średniowiecznej sztuki, klasyczna -
jeśli by tak można powiedzieć. Cóż dodać, jak w starym
przysłowiu: "Człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi".
Nie tylko na tym świecie. Pozdrawiam ciepło.

Nikt nie może być pewnym zbawienia.
Wszystko zależne jest od oddania siebie Bogu, czynów
miłosierdzia i modlitwy. Bóg czyta serca tchnieniem, a
te jako najczystszy strumień pokaże całą nędzę życia
ziemskiego, tam u progu wieczności.

Witam nowych Gości,

maltechu, Kiko88 - dziękuję za odwiedziny i
pozostawiony po nich sympatyczny ślad.
Pozdrawiam.

Bardzo ładnie
Pozdrawiam serdecznie:)

przyświeca głęboka myśl by nie zboczyć z właściwej
drogi,pozdrawiam

Witam niedzielnie Gości.
Dziękuję tym dwudziestu za odwiedziny,
i tymże za komentarze - głosującym, jak widać
osiemnastu...
A tak już było miło, że w netykiecie Beja nic się nie
zmieniło...

Zabrakło przy jastrzu i mariat w czasie 19:46, 19:59
jednego...
Czyżbyś Maryś znowu zapomniała?, a może jastrz - jak
sam twierdzi; 'pisze niezupełnie na temat' to i głosu
nie da?
Ot, dylemat.

Wszystkim życzę miłej niedzieli i radosnego
świętowania.

Szczere wyznanie wiary.
Pozdrawiam serdecznie

Ten kto się do mnie przyzna przed ludźmi, do tego ja
się przyznam przed ojcem w dniu ostatecznym. Nie
stawiam cudzysłowia gdyż nie chce mi się szukać
dosłownego cytatu. Pozdrawiam z uśmiechem i dużym
plusem:)))

Pomilczę szanując treść podaną.

Może niezupełnie na temat, ale człowiek nie do końca
odpowiada za swoje skojarzenia.
Trochę mi żal, że wyrzuciliśmy śmierć z życia. Daniej
człowiek umierał we własnym łóżku, otoczony przez
bliskich, którym jeszcze dawał ostatnie wskazówki...
Dziś umiera chyłkiem gdzieś w szpitalu, w zasadzie bez
świadków, bo personel zadba by od wszystkich obecnych
w tym samym pokoju oddzielić go parawanem.

Witam serdecznie Gości.
Dziękuję za odwiedziny i bogactwo zawarte w
komentarzach...
O tak jest nad czym pomyśleć także, a może
szczególnie, u schyłku życia.

Zostawiam Wam uśmiech i dobre życzenia pogody na
majówkę i pogody ducha.

Nie są znane boskie wyroki... ale tak zaduma bliska
każdemu...

Myślę, że kluczem do ars moriendi jest ars bene
vivendi...
Ale to byłby wzorcowy model życia i umierania,
nieosiągalny w dzisiejszym świecie pełnym zawirowań...
jednak trzeba się starać, nie odpuszczać, by nie
zwątpić i przebaczać, aby nam wybaczono...
Zatrzymały mnie Twoje wersy.
Bardzo refleksyjny wiersz!
Niejednoznaczny.
Puenta moim zdaniem przekorna.

Serdecznie Cię pozdrawiam

zatrzymała mnie ta kruszyna poezji

Jeśli istnieje to wybaczy, już widział i słyszał
niejedno.
Pozdrawiam