Moje ja
Odzyskać resztki skruszone
Serce niegdyś całe
To teraz w połowie
Bo ufność zbyt wielka
Jak studnia
Głęboka to była próżnia
Zegar godziny wybijał
Czas płynął
Nieustannie dzień mija
Oczy w lepsza stronę zwrócone
Kiedyś smutne
Dziś wreszcie moje
Niech płynie ta lepsza chwila
Choć całkiem niepewna
To chce z niej czerpać i czerpać
Wiem że po coś nadeszła
Zabrała z ramienia cierpienie
Głowa lżejsza o tonę
Dziękuję Ci za to że jesteś
Skleiłeś serce skruszone
I bądź moim światłem
Oświetlaj ciemności stronę
Czuję już siebie z powrotem
I serce już purpurowe
autor
paradoksalnie
Dodano: 2022-12-27 16:14:39
Ten wiersz przeczytano 867 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Niech trwa ta purpura.
Pozdrawiam serdecznie.
Dobrego dnia.
Ładnie, refleksyjnie i z nadzieją.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam serdecznie i dziękuje ;)
Dobry wiersz!
Purpura zapowiada przełom...
Pozdrawiam serdecznie
niech zawsze będzie Ci światłem i oświetla drogę.
Kiedy wraca purpura
To juz prawie serce plonie
Wystarczy iskra
Zostawiam podobasie
:)
Najważniejsze, to odzyskać wiarę w siebie...:)
Pozdrawiam ciepło