Monolog 2
Wciąz zastanawiamy się jak uczucia okazać
jak powstac po upadku
Toczymy monolog uczuć
prosze nie nuć już piosenki
Całym światem jesteś ty
kocham cię jesteś gwiazda na niebie
a ja twym księżycem który pilnuje
ciebie
Pragne łapać wiatr z twoich słów
Aby monolog uczuć wciąż trwał
autor
Bartłómiej Bianketti
Dodano: 2008-03-26 12:04:22
Ten wiersz przeczytano 433 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.