Monolog

Monolog.
Mówienie takie a muzą.

Ciekawie wyszło.

Wzruszają twoje strofy

Anno, ma pani racje niestety , ciepła pozdrowionka!
Panie Janusz, dziękuję panu , poprawię... JoVisko,
zgadzam sie.
Aneczko, ja codziennie walczę ze sobą , żeby być ta,
ktora niesie uśmiech, ale są sytucje, które wybijają
ziemię z pod nóg i nie wiesz jak żyć dalej.I nigdy nie
będziesz taką, która byłaś wcześniej.
Molico, Robert, Twoje oczy, Lariso
Dzieki bardzo!
Pozdrawiam ciepło

Piękny wiersz!

Ostatnia strofa wzruszająca, łapie za serce... zawsze
jest nadzieja i nie wolno jej tracić.
Poruszyłaś i to bardzo...

Serdeczności przesyłam

Wzruszający...

Ból jaki by nie był jest wpisany w nasze życie

Witaj,

zadajesz bardzo trudne pytania/+/.

Pozdrawiam.

Za JoViSką, ale zawsze ty możesz być tą co niesie
uśmiech

Niestety jesteśmy skazani na ból już od urodzenia i od
zarania nic się nie zmienia...pozdrawiam Annyczko:)

kilka uwag co do zapisu:

Czy można go pomnożyć na nul ? *
raczej :
pomnożyć przez nul ? *

Ile witaminów? - witamin. witaminy

Kiedy nie skonczy ból?

Kiedy się skończy ból?


musicie wytrzymać : Królowa Pokoju zwycięży.

'Swiat bez wojny, bez kłamstwa, bez rozczarowań,
bez bólu...' - właśnie wszyscy pragniemy doświadczać,
takiego świata, ale nie chcą nam pozwolić na to,
'władcy ',którzy widzą na swoim czubku nosa, pieniądz
i zaborczość.

Pozdrawiam serdecznie,:)