Monotonia
Monotonia zamknęła serce w klatce,
wyrwała z gniazda spontaniczny ruch.
Ukradkiem sprawdzała czy świat jeszcze
tańczy. W ruchach ich warg.
Na polanie złudzeń wirowały
marzenia z dniem coraz bardziej
sięgające dna,
miłością owiane wspólne wspomnienia
wyszorował strach.
Młodzieńczych ciał malowniczy
układ w swoją garść przygarnął czas.
Monotonią oplatał aż ujrzał pustkę oczu,
którym dotąd królował blask.
Komentarze (23)
Pozwól, że nie uzasadnię mojego komentarza, gdyż nie
widzę powodu. Wiersz mi się bardzo podoba.
...miłością owiane wspólne wspomnienia.. zostają na
zawsze w sercu,smutkiem i nadzieją owiany
wiersz,pozdrawiam.
Monotonia, a tak przykuwa uwagę:)
Tylu wokół ludzi, a ja mam się nudzić? Pozdrawiam!
smutny ale z pulsem:)
Dziękuję lucuś :) Bardzo cenna wskazówka.
Jest dużo czytelniej a ja na to nie wpadłam :)
Dobrze oddany klimat znudzenia sobą.../w swoją garść
wziął czas/
Troszkę szyk zmieniłam-czytelnie?
Miłego wieczoru!
Hey Ano/ dawno u ciebie nie bylam:) tonacja wiersza
bardzo z wyczuciem/ delikatnie ujete ale tez dobrze
oddane uczucie.. Melancholi/ pozdrawiam