Mowię

Mówię w sobie słowa które tylko ty usłyszysz
delikatne one wszystkie jak modlitwy pacierz
Nieprzerwanie w sobie ciepłe piękno tworzę
Jeszcze wczoraj powstawały jak na ugorze

Dziś, teraz w tych oczarowanych chwilach
z kwiatami w dłoni , za serca się wychylam
dostrzegę Ciebie, poznam nawet po omacku
poznałbym w śród tysięcy, twarz jaka na obrazku

Układam w sobie marzenia gdybyśmy
byli razem, jak kwiaty w ozdobnym wazonie
dotykali listami, płatkami, miłość niech płonie
wspólne schody, drzwi, jasne światło, mieszkanie

Wmawiam w sobie że tak jest w rzeczywistości
Chociaż wiem, ze nasze życie karcone bez litości
Są dwa mieszkania, w każdym inne światło się pali
wyciągamy dłonie ku sobie w oddali tacy mali

Jedno jest wielkie, jak błyszczący w słońcu granit
nasze w eterze cudowne spotkania nie oddamy za nic
Jest wola trwania, bez słów. przysięgi rzucanych na wiatr
Dłonie złączone, płyniemy razem w miłosny dojrzały świat

Autor:slonzok-knipser
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2012-04-06 Dodano: 2012-05-07 05:50:46

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie