Mówił, że chciał latać...

leżysz speszony, jakby całkiem nago
a jednak w eleganckim garniturze
bynajmniej, to nie Twój styl
o, nawet upudrowano Ci nos
cóż, sprzeciwić się nie mogłeś
na ich szczęście...

oczy wciąż ciekawe świata
są szybko zamykane przez dwie monety

złamany nos
blizny: jedna, druga
zapudrowany siniak pod okiem
niezły guz z tyłu głowy, szwy na policzku
wciąż ten sam uśmieszek na twarzy

mieli problem z tułowiem
(trochę się zdeformował w ostatnich dniach)
jednak sobie poradzili

niezliczona ilość szarych ludzi
znajomi, nieznajomi
ogarnia Cię dokładnie mętnym wzrokiem
wokół piętrzą się stosy przywiędłych kwiatów
płomienie świec drżą nie wiadomo czemu

fakt, przesadziłeś ostatnio
może zbyt dużo brawury i entuzjazmu
patrząc jednak na to grobowe towarzystwo
nikt Cię nie obwini za spełnianie marzeń

a jednak
te głosy
pochylających się nad Tobą półtrupów
szepczące, z ledwo kamuflowaną ironią:

"mówił, że chciał latać, to poleciał"

autor

blekott

Dodano: 2007-11-07 21:36:53

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie