mrok

W przypruszonym smutkiem pokoju
w kącie dwóch czarnych ścian
skulona siedzi dziewczyna
ściskając w dłoni Śmierci dar...

myśli jej kłębią się w głowie
po twarzy ścieka szybko łza
skrzydła splamione krwią cudzą misternie
na szyji trucizna, odpowiedzi brak...

Oczy przymglone, nieobecna dusza
wargi i dłonie drżące ze strachu
sznur wisi w ciemnym oknie pokoju
Nadzieja odeszła już dawno nie marnując czasu...

autor

Jeanne88

Dodano: 2007-01-18 22:56:33

Ten wiersz przeczytano 617 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie