Mur

A mury runą...:)

Dziękuję wszystkim za komentarze i przepraszam, że
ostatnio zaniedbałem Beja jeśli chodzi o czytanie
dzieł innych autorów, naprawie to na dniach:)

A może by tak zburzyć mur?
Pozdrawiam serdecznie:)

Budujemy mury i odgradzamy się od społeczeństwa,
"każdy sobie rzepkę skrobie" Dobry przekaz.

Wiersz ciekawy, zatrzymuje na dłużej, by zastanowić
się jak to jest z tymi murami.
Pozdrawiam serdecznie :)

Miłość, bijące serca są w stanie zburzyć każdy mur,
przeciąć ograniczenia,
pozdrawiam serdecznie:)

Mimo, że nierówne wersy czyta się ok.
Z murami zawsze jest dwojako.
Pozdrawiam :)

łatwiej będzie go zburzyć gdy ktoś z zewnątrz pomoże.

Ciekawy i życiowy wiersz

Za Grażynką, uparcie innych tu nie pomoże, tylko
zaufanie. I jednym czlowiekiem który ci może tutaj
naprawdę pomóc to ty sam.
Wspieram
Najważniejsze, że idziesz do przodu i masz chcęc sie
zmieniać
I tak, Ania Kawusia też ma racje, podobają mi sie
mądre myśli P. Bodeka i p Krystynki

Lepsza by była taka niewidzialna bariera, która by
powstawała tylko wtedy gdy nam to naprawdę jest
potrzebne.

Zyciowo, tak bywa z tymi murami.
Chcemy sie ochronic, ale, z drugiej strony, kontakt
ze swiatem jest nam potrzebny.

Lacze serdecznosci. :)

Zburzmy mur niemożności. Ślę moc serdeczności:)

Tak, czasem sami budujemy mury, tak na wszelki
wypadek, może wskutek złych doświadczeń, ale w pewnym
momencie może się zdarzyć, że będziemy ten mur chcieli
zburzyć i być razem z drugą osobą, bez ich budowania,
może tylko budując bazę zaufania, bo od tego wszystko,
msz, się zaczyna.
Podoba mi się Twój dobry, życiowy wiersz, Radku,
pozdrawiam serdecznie :)