Mur uczuć

Świat swój znowu ulepię od nowa
W życie małą cegłę wmuruję
Wciąż bunt serca dla niej zaprawą
Jednak cegieł ciągle brakuje.

A świat swoją toczy się drogą
Już nie patrzy co serce buduje
Ciągle nowym kusząc mirażem
Szczęśliwości krainą czaruje..

A ty stała cierpliwa jak skała
Podarunki otwierasz radośnie
Bo w nich zawsze pachnie miłością
One słońcem zwrócone ku wiośnie.

I znów bierzesz kielnię w swe dłonie
Nowej cegły szukając cierpliwie
Mury uczuć ciągnąc ku górze
Ściany wierszem gładzisz troskliwie.

autor

Dar

Napisany: 2005-11-16 Dodano: 2005-11-17 00:06:45

Ten wiersz przeczytano 634 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie